UZNANIE PRZEDMIOTU LUB SUBSTANCJI ZA PRODUKT UBOCZNY
I. Warunki ogólne
Zgodnie z art. 10 ustawyz dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 779 ze zm.) przedmiot lub substancja, powstające w wyniku procesu produkcyjnego, którego podstawowym celem nie jest ich produkcja, mogą być uznane za produkt uboczny, niebędący odpadem, jeżeli są łącznie spełnione następujące warunki:
1) dalsze wykorzystywanie przedmiotu lub substancji jest pewne;
2) przedmiot lub substancja mogą być wykorzystywane bezpośrednio bez dalszego przetwarzania, innego niż normalna praktyka przemysłowa;
3) dany przedmiot lub substancja są produkowane jako integralna część procesu produkcyjnego;
4) dana substancja lub przedmiot spełniają wszystkie istotne wymagania, w tym prawne, w zakresie produktu, ochrony środowiska oraz życia i zdrowia ludzi, dla określonego wykorzystania tych substancji lub przedmiotów i wykorzystanie takie nie doprowadzi do ogólnych negatywnych oddziaływań na środowisko, życie lub zdrowie ludzi.
Uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny odbywa się w trybie decyzji administracyjnej.
II. Dokumenty niezbędne do załatwienia sprawy
Zgłoszenie uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny powinno spełniać wymagania określone w art. 11 ust. 2 ustawy o odpadach, tj. zawierać:
1) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
3) określenie miejsca wytwarzania przedmiotu lub substancji przewidzianych do uznania za produkt uboczny;
4) wskazanie przedmiotu lub substancji przewidzianych do uznania za produkt uboczny oraz ich masy;
5) opis procesu produkcyjnego, w którym powstaje przedmiot lub substancja, i procesu, w którym zostaną one wykorzystane.
Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy o odpadach – do zgłoszenia należy dołączyć dowody potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 10 ww. ustawy, oraz szczegółowych wymagań, o ile zostały określone. Dowodami mogą być w szczególności umowy potwierdzające wykorzystanie przedmiotu lub substancji do określonych celów lub potwierdzające właściwości przedmiotu lub substancji wyniki badań, wykonanych przez laboratoria, o których mowa w art. 147a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1973).
Do wniosku dołącza się:
1) dowód uiszczenia opłaty skarbowej za dokonanie czynności urzędowej.
III. Opłata skarbowa
Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje z chwilą złożenia wniosku o uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny.
Wysokość opłaty wynosi:
1) 10,00 zł. – opłata skarbowa za dokonanie czynności urzędowej
Opłatę należy uiścić poprzez dokonanie wpłaty na rachunek Urzędu Miasta Kielce
ING Bank Śląski 38 1050 0099 6450 9000 0000 0000
IV. Tryb odwoławczy
Od decyzji przysługuje odwołanie do Ministra Klimatu i Środowiska za pośrednictwem Marszałka Województwa Świętokrzyskiego. Pisemne odwołanie należy składać w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji.
V. Miejsce załatwienia sprawy
Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego
Departament Środowiska i Gospodarki Odpadami
al. IX Wieków Kielc 3
25-516 Kielce
Tel.: 41/ 342-18-61, fax: 41/ 344-36-10
Oddział Pozwoleń Środowiskowych
pokój 536
Tel. 41/ 342-13-87
VI. Podstawy prawne
1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 779 ze zm.).
2. Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.).
3. Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r. poz. 10).
VII. Informacje dodatkowe
1. Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach uznanie lub odmowa uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny następuje w drodze decyzji marszałka województwa wydawanej po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce wytwarzania tego przedmiotu lub tej substancji.
2. Przed wydaniem opinii, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może przeprowadzić kontrolę w zakresie objętym zgłoszeniem.
3. Decyzję o uznaniu przedmiotu lub substancji za produkt uboczny wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.
4. W przypadku dokonywania zmian w procesie produkcyjnym, w którym powstają przedmiot lub substancja uznane za produkt uboczny, lub w procesie, w którym są one wykorzystywane, wytwórca przedmiotu lub substancji jest obowiązany do dokonania nowego zgłoszenia uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny.
5. Przepisów art. 11 ust. 1- 4 ustawy o odpadach nie stosuje się do materiałów paszowych określonych w przepisach Unii Europejskiej wydanych na podstawie art. 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającego dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz. Urz. UE L 229 z 01.09.2009, str. 1,ze zm.) oraz produktów przetworzenia drewna takich jak kora, strużyny, odziomki pomanipulacyjne, wałki połuszczarskie, trociny, wióry, zrębki, zrzyny, szczapy i inne pochodzące z przetworzenia tych produktów, w tym brykiety i pelety, stanowiących mechanicznie przetworzony naturalny surowiec drzewny niezawierający jakichkolwiek innych substancji.
6. Substancje lub przedmioty, które przestały spełniać warunki i wymagania, o których mowa w art. 10 ustawy o odpadach oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy o odpadach, są odpadami.
Osoba, która wytworzyła/odpowiada za informację:
Maria Grzmil
Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego
al. IX Wieków Kielc 3
25-516 Kielce
tel.: 41/ 342-12-45
adres e-mail: maria.grzmil@sejmik.kielce.pl
UZNANIE PRZEDMIOTU LUB SUBSTANCJI ZA PRODUKT UBOCZNY
I. Warunki ogólne
Zgodnie z art. 10 ustawyz dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 779 ze zm.) przedmiot lub substancja, powstające w wyniku procesu produkcyjnego, którego podstawowym celem nie jest ich produkcja, mogą być uznane za produkt uboczny, niebędący odpadem, jeżeli są łącznie spełnione następujące warunki:
1) dalsze wykorzystywanie przedmiotu lub substancji jest pewne;
2) przedmiot lub substancja mogą być wykorzystywane bezpośrednio bez dalszego przetwarzania, innego niż normalna praktyka przemysłowa;
3) dany przedmiot lub substancja są produkowane jako integralna część procesu produkcyjnego;
4) dana substancja lub przedmiot spełniają wszystkie istotne wymagania, w tym prawne, w zakresie produktu, ochrony środowiska oraz życia i zdrowia ludzi, dla określonego wykorzystania tych substancji lub przedmiotów i wykorzystanie takie nie doprowadzi do ogólnych negatywnych oddziaływań na środowisko, życie lub zdrowie ludzi.
Uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny odbywa się w trybie decyzji administracyjnej.
II. Dokumenty niezbędne do załatwienia sprawy
Zgłoszenie uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny powinno spełniać wymagania określone w art. 11 ust. 2 ustawy o odpadach, tj. zawierać:
1) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
3) określenie miejsca wytwarzania przedmiotu lub substancji przewidzianych do uznania za produkt uboczny;
4) wskazanie przedmiotu lub substancji przewidzianych do uznania za produkt uboczny oraz ich masy;
5) opis procesu produkcyjnego, w którym powstaje przedmiot lub substancja, i procesu, w którym zostaną one wykorzystane.
Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy o odpadach – do zgłoszenia należy dołączyć dowody potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 10 ww. ustawy, oraz szczegółowych wymagań, o ile zostały określone. Dowodami mogą być w szczególności umowy potwierdzające wykorzystanie przedmiotu lub substancji do określonych celów lub potwierdzające właściwości przedmiotu lub substancji wyniki badań, wykonanych przez laboratoria, o których mowa w art. 147a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1973).
Do wniosku dołącza się:
1) dowód uiszczenia opłaty skarbowej za dokonanie czynności urzędowej.
III. Opłata skarbowa
Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje z chwilą złożenia wniosku o uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny.
Wysokość opłaty wynosi:
1) 10,00 zł. – opłata skarbowa za dokonanie czynności urzędowej
Opłatę należy uiścić poprzez dokonanie wpłaty na rachunek Urzędu Miasta Kielce
ING Bank Śląski 38 1050 0099 6450 9000 0000 0000
IV. Tryb odwoławczy
Od decyzji przysługuje odwołanie do Ministra Klimatu i Środowiska za pośrednictwem Marszałka Województwa Świętokrzyskiego. Pisemne odwołanie należy składać w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji.
V. Miejsce załatwienia sprawy
Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego
Departament Środowiska i Gospodarki Odpadami
al. IX Wieków Kielc 3
25-516 Kielce
Tel.: 41/ 342-18-61, fax: 41/ 344-36-10
Oddział Pozwoleń Środowiskowych
pokój 536
Tel. 41/ 342-13-87
VI. Podstawy prawne
1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 779 ze zm.).
2. Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.).
3. Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r. poz. 10).
VII. Informacje dodatkowe
1. Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach uznanie lub odmowa uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny następuje w drodze decyzji marszałka województwa wydawanej po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce wytwarzania tego przedmiotu lub tej substancji.
2. Przed wydaniem opinii, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może przeprowadzić kontrolę w zakresie objętym zgłoszeniem.
3. Decyzję o uznaniu przedmiotu lub substancji za produkt uboczny wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.
4. W przypadku dokonywania zmian w procesie produkcyjnym, w którym powstają przedmiot lub substancja uznane za produkt uboczny, lub w procesie, w którym są one wykorzystywane, wytwórca przedmiotu lub substancji jest obowiązany do dokonania nowego zgłoszenia uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny.
5. Przepisów art. 11 ust. 1- 4 ustawy o odpadach nie stosuje się do materiałów paszowych określonych w przepisach Unii Europejskiej wydanych na podstawie art. 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającego dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz. Urz. UE L 229 z 01.09.2009, str. 1,ze zm.) oraz produktów przetworzenia drewna takich jak kora, strużyny, odziomki pomanipulacyjne, wałki połuszczarskie, trociny, wióry, zrębki, zrzyny, szczapy i inne pochodzące z przetworzenia tych produktów, w tym brykiety i pelety, stanowiących mechanicznie przetworzony naturalny surowiec drzewny niezawierający jakichkolwiek innych substancji.
6. Substancje lub przedmioty, które przestały spełniać warunki i wymagania, o których mowa w art. 10 ustawy o odpadach oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy o odpadach, są odpadami.
Wprowadził(a): | Karolina Stasiak, 14 sierpnia 2015, 10:36 |
Zmienił(a): | Ewa Turas, 4 listopada 2021, 10:55 |
Zatwierdził(a): | Ewa Turas, 4 listopada 2021, 10:55 |
Ta strona korzysta z plików cookie. Więcej informacji w polityce prywatności.
Pozostając na tej stronie wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie.